Sannkallað morðæði greip mig

Vopnuð ýmsum drápstólum dreif ég mig út í garð.  Illgresið hefur heldur betur náð sér á strik í rigningunni. Af algjöru miskunnarleysi drap ég skriðsóley og arfa í u.þ.b. 3 klukkustundir.  En nóg er eftir. Og spáin er þannig að það ætti að vera hægt að útrýma öllu illgresi á næstu dögum.

Ég hef aldrei keypt eins lítið af blómum og í ár, fyllti þó öll ker og potta. Dagliljan virðist vera búin núna, túrbanliljur og fingurbjargarblóm eru í fullum skrúða. Og Músaginið myndar mikla bláa breiðu. Hengibaunatréð ræfilslegt eftir bægslagang kára. Eitt tekur við af öðru. En skemmtilegt er þetta. Það fylgir því mikil innri ró að dunda svona úti.   Og ég fyllist orku og ætla að fara að taka til í yfirfullri  örgeymslunni minni NÚNA.

Athugasemdir

[Sigrún Jónsdóttir, 15.7.2008 kl. 22:28]

Mín bara í ham.  Skrítið hvað geymslur eru fljótar að fyllast, hvað þá örgeymslur.

[Hólmdís Hjartardóttir, 15.7.2008 kl. 23:27]

ótrúlegt hvað sankast að manni

[Guðrún Jóna Gunnarsdóttir, 15.7.2008 kl. 23:55]

Hvernig er það, er ekki svona dugnaðarkast smitandi???

Hér eru öll skot og örgeymslur yfirfullar og sér ekki fyrir endan á því ástandi. Garðurinn að komast í skikkanlegt horf en nokkuð eftir þó. Þyrfti að fá tíund af orkunni þinni

[Hólmdís Hjartardóttir, 16.7.2008 kl. 00:56]

Anna........ég fer vel með blómaker

GJ...EKKERT VARÐ ÚR GEYMSLUTILTEKT VEGNA HEIMSÓKNA OG SÍMA....EN ÞETTA FER EKKERT SVO MIKIÐ ER VÍST.

[Hólmdís Hjartardóttir, 16.7.2008 kl. 01:10]

Og Guðrún Jóna..........ætlast sjálf til að gera "ALLT" í þriggja daga fríi  en það gengur því miður ekki

[Guðrún Jóna Gunnarsdóttir, 16.7.2008 kl. 01:14]

He, he, ég veit Hólmdís. Það er of naumur tími.

[Hólmdís Hjartardóttir, 16.7.2008 kl. 01:31]

[Tína, 16.7.2008 kl. 07:28]

Ég horfi sorgmædd á garðinn minn á hverjum degi, en hann hefur aldrei verið svona illa á sig kominn. Gunnar minn hefur verið vanur að sjá um hann en hefur ekki getað það sökum anna. Ég ætlaði þá að taka þetta að mér en ég held að mig vanti hreinlega þetta garðagen. Ég dýrka hins vegar að horfa á hann (það er þegar hann er í blóma).

Þess vegna dáist ég að dugnaðinum í þér. Hafðu ljúfan dag krútta. 

[Sigríður Hulda Richardsdóttir, 16.7.2008 kl. 09:35]

Það veitir innri frið að reyta arfa. Ég segi alltaf að það jafnast á við að stunda jóga. Maður tæmir hugann á meðan.

[Hólmdís Hjartardóttir, 16.7.2008 kl. 11:57]

Tína takk....

Sigga...þetta er rétt....hver þarf á róandi að halda sem á garð?